Christiaan (1629-1695) De tegenwoordige wetenschap heeft veel te danken aan een aantal pioniers, die in vroegere eeuwen met gebrekkige hulpmiddelen de grondslag legden voor het wetenschappelijk onderzoek. Een van de groten onder deze pioniers is de Nederlandse wis- en natuurkundige en astronoom Christiaan Huygens.
Reeds in 1655 deed hij een belangrijke uitvinding. Met zijn broer Constantijn (de eveneens bekende dichter-diplomaat; lid van de Muiderkring) werkte hij aan de constructie van een telescoop en ontdekte daarbij een methode om lenzen op een geheel nieuwe wijze te slijpen. De nieuwe lens bleek van een zo uitnemende kwaliteit, dat Huygens er onmiddellijk enkele belangrijke ontdekkingen mee deed. Hij was de eerste, die een van de satellieten van de planeet Saturnus ontdekte; verder de ware aard van de ringen van Saturnus onthulde en tenslotte een juist beeld kreeg van de Orionnevel.In de wis- en natuurkunde kreeg Huygens voor het eerst bekendheid door de uitvinding van een sterk verbeterd slingeruurwerk, dat hij in 1658 beschreef in zijn ‘Horologium’. Hij kwam tot die belangrijke vinding toen hij bezig was met een methode om een juiste tijdmeting voor de sterrehemel te vinden.
Een zeer belangrijk werk publiceerde Huygens in 1673, toen hij al in Frankrijk was gaan wonen. In zijn ‘Horologium oscillatorium’ beschreef hij een groot aantal waarnemingen en maakte hij een reeks theorieën bekend, die voor de ontwikkeling van de wetenschap van grote betekenis zijn geweest. Een ervan stelde Sir Isaac Newton bijvoorbeeld in staat zijn zwaartekrachttheorie te ontwikkelen.
In 1681 keerde Huygens terug naar Nederland, waar hij zich zes jaar lang bezighield met het slijpen van lenzen met lange brandpuntsafstand; telelenzen dus, waarmee het mogelijk was verder dan ooit tevoren door te dringen in de geheimen van de sterrehemel.
Zijn levenswerk publiceerde Huygens echter pas in 1690, vijf jaar voor zijn dood. Het droeg als titel ‘Traité de la Lumière’ en Huygens beschreef erin hoe volgens zijn berekeningen en waarnemingen het licht niets anders kon zijn dan een golf van een bepaalde golflengte. Deze ontdekking, die later juist bleek te zijn, is van grote betekenis geweest. Want pas nadat het juiste karakter van het licht was vastgesteld, kon de wetenschap zich serieus gaan bezighouden met de studie van dit fenomeen.
De geschriften van Christiaan Huygens worden bewaard op de Leidse Universiteit, de instelling aan wie Huygens ze bij testamentaire beschikking ten geschenke gaf.