„herhaling”. Het kreeg bij de Joden de betekenis van: leren, studeren.
Dan ook van: het mondelinge onderwijs. Hetgeen door de Joodse wetsleraars, vooral sinds de Babylonische ballingschap, mondeling werd onderwezen, werd eerst niet op schrift gesteld. Men had dus mondelinge overleveringen en instellingen der ouden, Matt. 15 : 2; Marc. 7 : 3, 5. Pas in de 1e helft der 2e eeuw n. C. werd het vele materiaal schriftelijk vastgelegd. Zo ontstond op de duur het werk, dat bekend staat onder de naam Misjna. De M. bestaat uit 63 tractaten. Zij werd later aangevuld met de Gemara, een verzameling van discussies over de M. M. en Gemara vormen samen de Talmoed. Dit woord betekent oorspronkelijk: studie, onderwijzing. Men heeft twee Talmoeds: de Palestijnse of Jeruzalemse en de Babylonische. Deze laatste geniet het meeste aanzien bij de Joden. Zie ook Commentaar.
