De vroege christenen verbonden ‘de draak, dat oude serpent, die duivel en Satan is’ (openbaring 20:2) met de christenvervolgingen tijdens de heerschappij van keizer Domitianus (95).
De draak werd het symbool van de antichrist, van ongeloof en ketterij. Martelaren waren het slachtoffer van de draak. Soldatenheiligen redden en bevrijden de mensen van de gruwelen van Satan door te paard de draak te verslaan. Deze traditie ontstaat pas in de middeleeuwen, waarschijnlijk onder invloed van de kruisvaarders. De meest populaire drakendoders zijn Joris of Georgius en Theodorus Strateletes (zie aldaar).
