Verjaring - een middel om, door het verloop van een zekeren bepaalden tijd, en onder de voorwaarden bij de wet bepaald, iets te verkrijgen of van een verbintenis bevrijd te worden. Burg. Wetb. art. 1983.
— Stumpff, Jr., A. J. A. M., De verjaring van schuldvorderingen op het rijk volgens de wet van 8 November 1815, Stbl. 51.
In Themis, jg. 71 (1910) blz. 216-250.
— Water, J. H. A. van de, De verjaring van schuldvorderingen op den lande volgens de comptabiliteitswet (Ind. Stbl. 1895, no. 225).
In De Indische gids, jg. 33 (1911), dl. 2, blz. 1047-1063.
