Theophrastos - Grieks geleerde (372-288 v.C.). Hij werd geboren te Eresos op Lesbos uit een rijke familie van industriëlen. Hij genoot een schitterende opvoeding te Athene. Zijn eigenlijke naam was Tyrtamos, doch hij werd door zijn leermeester Aristoteles
Theophrastos genoemd (lett. ‘de man met goddelijke spraak’). Toen Aristoteles in 323 v.C. uit Athene vluchtte, gaf hij Theophrastos de leiding over van het Lykeion. Van toen af schreef Theophrastos onafgebroken, in totaal ca. 240 werken. Zijn lessen hadden zeer veel succes; hij had relaties met koningen van die tij d. Toen in 318 een zekere Sophokles liet verbieden dat wijsgeren nog les gaven in de stad, vluchtte Theophrastos, doch hij kon reeds het jaar daarop terugkeren. Hij stierf in 288 v.C.
Theophrastos bezat een encyclopedische kennis, evenals Aristoteles, en schreef over alle wetenschappen. Er zijn fragmenten overgeleverd, o.a. Over de Stenen, Over het Vuur, Over de Winden. Ook van zijn Phusikoon doxai (‘Theorieën van de Fysici’). Bewaard bleven twee plantkundige werken: 9 boeken Peri Phutikoon historioon (‘Over onderzoekingen van planten’) en Peri Phutikoon aitioon (‘Over oorzaken van planten’). Doch zijn grote roem dankt Theophrastos aan het kleine werkje Ethikoi Charaktères (‘Ethische eigenaardigheden’), gewoonlijk Karakters genoemd. Het bevat 30 korte essays over allerlei typen, die hij beschrijft met een platonische psychologie: elk type is een soort idee, die dan ontleed wordt. Het werkje werd veel nagevolgd.
Theophrastos wordt eveneens beschouwd als de grondlegger van de plantkunde, wegens beide genoemde werken; deze bevatten een zeer systematische indeling van planten in klassen, hun morfologie, hun geografische spreiding, hun geneeskundige kracht enz.
Nawerking: Les caractères (1688), door de Franse auteur en filosoof La Bruyère (1645-1696).
