Gepubliceerd op 26-09-2017

Tantalos

betekenis & definitie

Tantalos - Zoon van Zeus, koning van Frygië en vader van Pelops en Niobè. Tantalos genoot de buitengewone gunst met de goden aan tafel mee te mogen aanliggen. Hiervan maakte hij misbruik, openbaarde geheimen, stal nectar en ambrozijn en wilde de goden op de proef stellen, door hun zijn zoon Pelops als maaltijd voor te zetten. Geen enkele godheid raakte deze schotel aan, uitgezonderd Demeter, die er lusteloos bijzat, treurend om het verlies van haar dochter Persephonè. Demeter nam een stuk van Pelops’ schouder.

De goden straften Tantalos en gaven Pelops zijn gedaante terug, waarbij het ontbrekende schouderstukje door een ivoren werd vervangen. De straf van Tantalos bestond erin eeuwig honger en dorst te lijden, terwijl hij in helder water stond en hem boven het hoofd zwaar met fruit beladen takken wiegden. Water en fruit weken telkens terug, wanneer Tantalos ernaar greep (T antaloskwelling).

Nawerking: Tantalos (1917), drama door de Oostenrijkse romancier en dramaturg Felix Braun (1885).