Praefectura - Territoriale bestuurlijke eenheid. Het gehele Romeinse burgergebied met uitzondering van een colonia Romana, waarvan de overheden zelf recht mochten spreken, en van Latium, was in districten of praefecturae ingedeeld, en de rechtspraak was daar opgedragen aan een praefectus iuri dicundo, zoals er voor elke praefectura jaarlijks een door de praetor urbanus werd benoemd.
Ten tijde van Constantinus Magnus kreeg het begrip praefectura een iets andere betekenis. De keizer vervolledigde de reorganisatie van het imperium, door Diocletianus opgezet. Hij bracht de dioeceses in grotere eenheden samen, die de naam praefectura droegen.
Aanvankelijk waren er waarschijnlijk vier, daarna werden ze teruggebracht op drie: de praefectura Occidentalis, gevormd door Spanje, Gallië en Brittannië; de praefectura Centralis, die bestond uit Italië, Illyrië en Afrika; de praefectura Orientalis, die bestond uit de rest van het rijk.
Constantinus dreef het aantal praefecti praetorio op om in het hoogste bestuur van deze nieuwe indeling te kunnen voorzien. Zij regeerden als een soort onderkoning. De indeling van deze praefecturae bleef niet constant onder de latere keizers. De praefecti droegen de titel van praesentiales. Zij vormden een college in dienst van de keizer. Ze beschikten over een dienst van sterk gespecialiseerde medewerkers en ondergeschikten. De militaire bevoegdheid werd hen weliswaar uit handen genomen en verleend aan de magistri militum. Zie Praefectus, Magister.
