Latium - Italiaanse provincie tussen de Apennijnen en de Tyrrheense Zee. Langzamerhand breidde het gebied zich uit van de landstreek om de Albanus Mons met Rome omstreeks 500 v.C. van de Tiber tot het promontorium bij Circei, ten zuiden van Tarracina. In de volgende eeuwen groeide Latium aan met het gebied van de Aurunci tot aan de Mons Massicus. Augustus smolt Latium samen met Cam- pania in het zuiden. Latium was het land van de Latini, die zich eerst om godsdienstige, later om politieke redenen in een verbond verenigden. Er waren Latijnse heiligdommen bij Albanus Mons, Lavinium, Ardea enz.
De Latijnse Bond werd geleid door Alba Longa totdat Rome die plaats versloeg en de leiding overnam. Na het verjagen van de Etruskische koning in 508 v.C. maakten meerdere Latijnse steden zich van Rome los, en legden zelfs hun heerschappij op, maar zij slaagden niet. In 493 v.C. kwam het Foedus aequum of Foedus cassianum tot stand. De ontvolking van Latium begon in de 3e eeuw v.C. door de aantrekkingskracht van Rome, de oorlogen tegen Pyrrhos en Hannibal, de burgeroorlogen enz., doch ook door aanleg en exploitatie van de latifundia, en niet in het minst door de moeraskoorts, veroorzaakt door de Pontijnse moerassen.
