Gepubliceerd op 21-09-2017

Pacuvius

betekenis & definitie

Pacuvius - Romeins schrijver (220-ca. 132 v.C.). Hij werd geboren in Brindisium en stierf in Tarentum. Hij was de neef van de dichter Ennius, die hem waarschijnlijk te Rome in de kring van de jonge hellenofielen, o.a. de Scipio- nenkring, binnenbracht. Hij paste zeer goed in dit milieu, want hij was een tragediedichter, schilder en toonde belangstelling voor de gedachtenstromingen van zijn tijd. Reeds vanaf de oudheid heeft men hem samen met Accius als de klassieke dichter van de Romeinse tragedie beschouwd. Verder is hij bekend gebleven als de doctus (‘geleerde’), doch deze ‘geleerdheid’ had ook haar keerzijde: hij weidt uit, wordt pedant en zijn woordkeuze is af en toe gezocht. Van zijn twaalf bekende tragedies, naar Grieks model, waarvan slechts fragmenten bewaard zijn gebleven, is de beroemdste Antiope. Hij schreef ook de fabula praetexta Paulus (of Paullus), waarin hij waarschijnlijk de overwinning van Paulus Aemilius bij Pydna in 168 v.C. verheerlijkte.