Orakels - (manteion, chrèstèrion, oraculum) De eerste betekenis van ‘orakel’ was het antwoord van een of andere godheid op de vraag van iemand, die de god raadpleegde. Dit antwoord werd gegeven bij monde van een priesteres of priester. De term werd ook gebruikt voor het korps van priesters dat het heiligdom van de te raadplegen godheid beheerde, en ten slotte voor het heiligdom zelf, waar deze antwoorden werden verstrekt.
In de oudheid waren er meerdere cultusplaatsen, waar orakels werden gegeven, in Klein-Azië, Egypte, Griekenland en Rome. Doch niet alle werden even befaamd en bezocht.
In elk van de orakelplaatsen werd de godheid geraadpleegd op eigen, traditionele wijze. In de meest primitieve gebeurde dit door een vorm van loting of door het waarnemen van bepaalde tekenen, b.v. de beweging van voorwerpen, die in een bron werden geworpen, merktekens op de ingewanden van geofferde dieren, het ruisen van het gebladerte van de heilige eik enz.
