Gepubliceerd op 14-09-2017

Fabius Pictor, Quintus

betekenis & definitie

Fabius Pictor, Quintus - Romeins geschiedschrijver (3e eeuw v.C.). Fabius behoorde tot een voornaam adellijk geslacht, doordrongen van Griekse cultuur; zelf sprak hij vloeiend Grieks. Na de nederlaag bij Cannae (216 v.C.) werd Fabius naar Delphi gezonden om het orakel van Apollo te raadplegen en middelen tot redding te verkrijgen. Tijdens deze reis kreeg hij een duidelijk inzicht in de vijandige gezindheid van het Oosten t.o.v. Rome. Er werd heel wat propaganda tegen de Romeinen gevoerd en de feiten en gebeurtenissen werden vanuit het Griekse standpunt beoordeeld. Daarom besloot Fabius in een werk het Romeinse standpunt t.o.v. de feiten naar voren te brengen. Hij schreef Romeinse Geschiedenis, van Aeneas tot aan de Tweede Punische Oorlog, in het Grieks. Anderzijds wilde hij als vertegenwoordiger van de nobilitas een tegenhanger brengen van het epos van Naevius, die van plebejische afkomst was. Dit werk, waarvan slechts fragmenten bewaard gebleven zijn, heeft op latere historici en dichters grote invloed uitgeoefend, omdat het als basiswerk, zowel historisch als politiek, belangrijk is. Met Romeinse Geschiedenis werd Fabius de grondlegger van de Romeinse geschiedschrijving.