Erechteion - Tempel in Ionische stijl, opgericht aan de noordzijde van de Akropolis te Athene, toegewijd aan Athena Polias. Men begon met de bouw ervan in 421 v.C. en na een lange onderbreking werd de tempel ingewijd in 408-407 v.C. Naar alle waarschijnlijkheid was de hoofdarchitect Mnesikles, die ook de Propylaeën bouwde. De architecten die er de laatste hand aan legden, waren Philokles en Archilochos.
In de Romeinse periode werd het gebouw door brand geteisterd en door Augustus hersteld. In de middeleeuwen deed het dienst als christelijke kerk, aan de H. Maagd toegewijd, en deelde het verder het lot van de andere beroemde gebouwen op de Akropolis. Het Erechteion is een eigenaardig complex van drie toegangsportieken en vier tempelruimten op ongelijk niveau. De hoogste aan de oostkant was toegewijd aan Athena Polias. De kleine hal aan de zuidelijke zijde is de vermaarde Karyatidenhal, in Ionische stijl, genoemd naar de zes meisjes, iets meer dan levensgroot, die als zuilen het dak schragen. De benaming is afgeleid van korai (Grieks voor ‘meisje’, ‘jonge vrouw’), ofwel van Karyatides (‘meisjes van Karyai’).
Aan de westkant bevond zich de kamer waar volgens de traditie de legendarische koning Kekrops begraven was geweest. De eigenaardige en in haar geheel toch harmonische vormgeving wordt verklaard door het feit dat de architecten ernaar gestreefd hebben de oeroude heilige plaats in één complex te betrekken, o.a. het graf van Kekrops, dat van Erechteus, de heilige olijfboom van Athena, de rotsspleet waarin Poseidon zijn drietand sloeg en een zoutwaterbron deed ontstaan en een plaats waar de bliksem van Zeus was ingeslagen. Het Erechteion dat tot de mooiste bouwwerken van de Griekse oudheid behoort, dankt zijn pracht aan de perfecte uitvoering van de details, de Ionische kapitelen, de portieken met een versiering van veelkleurig glas, de polychromatische fries rond het hoofdgebouw (polychromatisch in die zin dat de beeldversiering was aangebracht op een achtergrond van donkerkleurige, bijna zwarte Eleusinische steen). De naam van deze tempel is een herinnering aan Erechteus, een mythische koning van Athene. Op dezelfde plaats moet vóór de verwoesting ervan door de Perzen in 480 v.C. een oude Dorische tempel gestaan hebben, die eveneens aan Athena Polias was toegewijd en waarvoor ook Peisistratos had gezorgd. Hierin moest zich een aan Erechteus toegewijd schrijn bevonden hebben. Aldus spraken de Atheners van het Erechteion om hun Athenetempel te onderscheiden van het Parthenon, dat in de nabijheid stond.
