Gepubliceerd op 12-09-2017

Caligula, Caius Caesar

betekenis & definitie

Caligula, Caius Caesar - Romeins keizer (37-41 n.C.). Hij was de zoon van de beroemde Germanicus en Agrippina, dochter van M. Agrippa en Iulia, dochter van keizer Augustus. Hij maakte een einde aan de beruchte majesteitsprocessen, die zo veelvuldig onder het beleid van Tiberius voorkwamen en schonk het volk weer de bevoegdheid zelf de magistraten te verkiezen. Onder Caligula ontaardde het principaat echter in een hellenistischoosters god-koningschap: de keizer was Caesar et Deus, terwijl deze zich omringde met een oosters hofceremonieel geïnspireerd op Alexandros de Grote en Caesar. In 41 n.C. werd Caligula samen met zijn vrouw Caesonia door de praefectus praetorio Cassius Chaera gedood.

Nawerking: De nadagen van Pilatus, roman door Simon Vestdijk (Rome ten tijde van keizer Caligula); Caligula (1945), drama door de Franse prozaïst Albert Camus (1913-1960); De moord op een gek, kort psychologisch verhaal door Louis Couperus (1863-1923).