Wie op zoek gaat naar de oorsprong van de letter P, stuit in het alfabet van de Foeniciërs op het volgende teken: . Het is mogelijk, dat dit teken nog vroeger de afbeelding is geweest van een mond. Reeds in het Foenicische alfabet echter was elke gelijkenis met een bestaand voorwerp verloren gegaan.
De Grieken veranderden de vorm van de letter later . De Romeinen maakten er een teken van, dat reeds sprekend op onze letter P leek.In de Nederlandse taal wordt de letter P slechts op één manier uitgesproken, tenzij ze deel uitmaakt van de samengestelde (en snel verouderende) medeklinker ph (vroeger in: photographie, physica, philosooph, etc.)