Latijn is de taal, die gesproken werd door de Romeinen. Het is nu een ‘dode taal’ geworden; d.w.z. ze wordt op het ogenblik alleen nog maar gesproken door taalkenners en haar taalschat groeit niet meer.
Het Latijn is echter belangrijk geweest, omdat verscheidene levende talen eruit voortgekomen zijn. Dat is bijvoorbeeld het geval met het Italiaans, het Frans, het Spaans, het Portugees en het Roemeens.Ook toen het Latijn eenmaal opgehouden had te bestaan als een levende, gesproken taal, bleef het nog eeuwenlang de taal van de geleerden. Bijna alle boeken, die gedurende de Middeleeuwen in Europa werden geschreven, waren gesteld in het Latijn. In sommige gevallen is dat ook tegenwoordig nog het geval; sommige oudheidkundigen bijvoorbeeld bedienen zich van het Latijn om hun ontdekkingen te publiceren. Het voordeel is, dat andere geleerden dit werk zonder moeite kunnen lezen, wat hun eigen taal ook is. Mits ze natuurlijk Latijn gestudeerd hebben! Om diezelfde reden hebben alle planten en dieren op de wereld een Latijnse naam gekregen. Verwarringen door verschil van taal zijn daardoor uitgesloten; geleerden over de gehele wereld weten dat met ‘Felix domestica’ de huiskat bedoeld wordt en met ‘Homo sapiens’ de mens.
Latijn wordt ook nog veel gebruikt in de diensten van de rooms-katholieke kerk. Tegenwoordig is er echter een streven in deze kerk meer en meer gebruik te gaan maken van de landstaal.