Oorspronkelijk is de letter L waarschijnlijk een tekening geweest van een ossenprikkel (een instrument om trekdieren tot grotere spoed aan te zetten). De taalgeleerden zijn het daar echter niet over eens.
De Foeniciërs namen de L op in hun alfabet en schreven ze op twee manieren.De Romeinen veranderden de lettervorm in L ; in die vorm is de L ook in ons alfabet terechtgekomen.In de Nederlandse taal wordt de letter L slechts op één manier uitgesproken.