Geschiedenis Lexicon

H.W.J. Volmuller (1981)

Gepubliceerd op 03-08-2020

Noordatlantische Verdragsorganisatie

betekenis & definitie

(Navo: Eng.: North Atlantic Treaty Organization, nato; ook: Noordatlantisch Pact), politiek-militaire organisatie van de vijf mogendheden van de → Westeuropesë Unie. alsmede Canada, Denemarken. Italië, Noorwegen, Portugal, IJsland en de Ver.

Staten. Werd 4.4.1949 te Washington gesloten: 18.2.1952 traden Griekenland en Turkije toe, 5.5.1955 de brd (als gevolg van het falen van de → Europese Defensie Gemeenschap). Het antwoord van de USSR was 14.5.1955 het Warschaupact, gesloten tussen haar en Bulgarije. Tsjechoslowakije, DDR, Hongarije,Polen en Roemenië. In de navo spreken de partijen af alle internationale geschillen langs vreedzame weg te zullen beslechten en zich te onthouden van geweld of dreiging daarmee, op enigerlei wijze die onverenigbaar is met de doeleinden van de vn . Hoogste orgaan is de Noordatlantische Raad, waarvan de secretaris-generaal van de navo voorzitter is. In 1965 trok Frankrijk zich uit de militaire organisatie terug. Dit betekende verplaatsing van → afcent en → shape. In 1954 werd de Noordatlantische Vergadering opgericht, samengesteld uit parlementsleden van de 15 lid-staten. Zij heeft vijf commissies: politieke, militaire, economische, wetenschappelijk-technische commissie en een commissie voor opvoeding, culturele zaken en voorlichting. Het gebied, waarvan België en Nederland deel uitmaken, ressorteert onder het opperbevel van de geallieerde strijdkrachten in Europa, waarvan het algemeen hoofdkwartier (shape) te Casteau (België) is gevestigd.

Litt. Het NAVO-handboek (1964).