(Act of Navigation), [Eng., scheepvaartwet], wet ter bescherming van de Engelse scheepvaart, verkeerdelijk Acte van Navigatie genoemd. Hoewel er reeds beschermende scheepvaartwetten tijdens Richard II (1377 -99).
Hendrik VII (1485-1509). Hendrik VIII (1509-47) en Elisabeth (1558-1603) waren uitgevaardigd, is de bekendste de Navigation Act uit de tijd van Cromwell, 1651 uitgevaardigd, opvolgster van de → Magnus Intercursus. Zij hield in, dat geen land in Engeland andere waren mocht invoeren dan die, welke voortgebracht werden in dat land zelf en wel met eigen of Engelse schepen; het verkeer tussen Engeland en zijn koloniën mocht alleen door Engelse schepen geschieden; kustvaart in Engelse handen. Naast bevordering van de eigen scheepvaart waren de bepalingen gericht tegen de vrachtvaart van de Nederlanden en werden zo een van de oorzaken van de Eerste en Tweede Engelse Oorlog (1652-54. 1665-67). Bij beëindiging van de laatste (Vrede van → Breda) werd de Navigation Act verzacht. Opgeheven 1849 met het doordringen der vrijhandelsgedachte.Litt. L.A.Harper. The English navigation laws (1939).