(graaf), italiaansch dramaschrijver uit de 18e eeuw, geb. te Asti in Piëmont 17 Januarij 1749, trad in de krijgsdienst, bereisde bijna geheel Europa, en wijdde zich sedert 1772 aan de dramatische poezij. Hij begaf zich tot dat einde naar Toskanen, en leerde op reis de gravin van Albany kennen, die sedert eenen grooten invloed op hem uitoefende.
Hij had nu zijne woonplaats bij afwisseling te Florence en te Rome; later, na den dood van den echtgenoot zijner vriendin, woonde hij met haar in de innigste betrekking in den Elzas en te Parijs. Na het uitbreken der fransche omwenteling vlugtte hij naar Florence, waarbij tot aan zijnen dood (8 October 1805) met zijne vriendin zarnenwoonile. Zijne dramatische werken bestaan uit 21 treurspelen, 6 blijspelen en eene zoogenaamde tramelogedie. Laatstgenoemde, getiteld Abel, is eene door hem uitgedachte tusschensoort van treurspel en opera,en zijn beste werk. Behalve dramatische, heeft A. ook epische en lyrische gedichten geleverd. Al zijne werken verschenen in het licht in 57 deelen (Padua en Brescia 1809—1810).
