bij de grieken Hestia, dochter van Saturnus en Rhea, en zuster van Jupiter, was de godin der maagdelijke kuischhcid en van het stille huiselijk geluk. In haren overdag openstaanden, maar des nachts gesloten zijnden tempel te Rome brandde het heilige vuur, dat altijd onderhouden moest worden (want ging het uit, dat was de voorbeduidenis van eene groote ramp).
Behalve de hoogepriester, mocht geen man ooit eenen voet in dien tempel zetten ; de tempeldienst werd verricht door heilige priesteressen (Veslaalsche maagden genaamd), die inzonderheid het heilige vuur te onderhouden en het Palladium te bewaren hadden, terwijl ze gelofte hadden gedaan van kuischheid tot haar 30e jaar: schonden ze die gelofte, dan werden ze tot straf levend begraven; hadden ze haar 50e jaar bereikt, dan mochten ze aan de tempeldienst vaarwel zeggen en zelfs in het huwelijk treden. De dienst van V„ oorspronkelijk bij de Sabijnen, werd door Numa Pompilius te Rome ingevoerd en het getal der priesteressen op 4 gesteld, later werd dat op 6 gebracht ; de oudste voerde den titel van Opperpriesteres van V.
