voluit Numa Pompilius, tweede koning van Rome, van geboorte een Sabijn, was een zoon van Pompo Pompilius, en schoonzoon van den met Romulus regeerenden Talius. Hij leefde stil te Cures en was reeds 40 jaren oud toen de Romeinen hem tot den troon riepen (714 v.
Chr.). Zijne regeering werd door geen oorlog verontrust, en was geheel aan de werken des vredes gewijd. Hij gaf goede wetten (die hij ontvangen zeide te hebben van de nimf Egeria), regelde de godsdienst, deed door verstandige maatregelen alle verschil tusschen Sabijnen en Romeinen ophouden, en stierf 672*v. Chr. Zijne dochter Pompilia werd door haar huwelijk met Numa Marcius de moeder van Ancus Marcius (vierden koning van Rome).
