het Sabaudia of Sapaudia uit de middeleeuwen,aanvankelijk graafschap, later hertogdom, behoorde tot 1860 aan het voormalige koninkrijk Sardinië, en werd in datjaaraan Frankrijk afgestaan; het ligt tusschen Zwitserland ten N., Piémont en de Alpen ten O. en Z., Frankrijk ten W„ is ruim 201 vierk. mijlen groot, bevolkt met 543,000 zielen, en is het hoogstgelegen land van geheel Europa ; in het O. heeft men er de Grajische Alpen (met den Mont-Blanc), in het W. de Conische Alpen, en in 't N.O. de Pennijnsche Alpen. De Savojers (Savoyards) spreken een eigenaardig fransch dialect; velen hunner gaan hun brood zoeken in den vreemde, inz. in Frankrijk, om, als ze met op straat doedelzak-spelen en dansen, en met allerlei geringe dienstverrichtingen een spaarpenninkje bijeengewonnen hebben, naar hun land terug te keeren.
Tegenwoordig is S. ingedeeld in twee departementen : S., of Neder-S., ruim 118 vierk. mijlen, met 275,000 bewoners en Chambéry tot hoofdplaats, en Opper-S., ruim 83,000 bewoners, hoofdpl. Annecy. De voornaamste rivieren in S. zijn Rhône, Isère, Arve en Arcq. Toen S. bij het eerste fransche keizerrijk ingelijfd was, vormde het 't dept. van den Mont-Blanc en een gedeelte van het dept. Leman. In den romeinschen tijd was S. gesplitst in de provinciën Alpes Graiæ en Alpes Penninæ; men vond er de Allobrogen, de Centronen, de Nantuaten, de Veragren. De haam Sapaudia, waarvan de naam S. afgeleid is, dagteekent hoogstens uit het laatst der 4e eeuw. Na eerst deel uitgemaakt te hebben van het Romeinsche rijk, toen van het rijk van Karel den Groote, kwam S. in 888 onder het gezag van Rudolf, koning van Transjuraansch Burgundië ; door Koenraad den Saliér werd het aan het Duitsche keizerrijk getrokken, en omstr. 1027 verheven tot een graafschap ten behoeve van Humbert, bijgenaamd »met de witte handen", den stamheer der graven van S.; in 1416 werd S. hertogdom; sedert 1720 maakte S. deel uit van het koninkrijk Sardinië. Voor de graven en hertogen van S. zie SABDiuië.
