naam van twee steden in Italië, nl.:
1) het Rhegium Lepidi der Romeinen, ligt in 't voormalige hertogdom Modena, aan den Tassone, 6 uren gaans benoordw. Modena, en heeft circa 19,000 inw. Oudtijds was dit Rhegium eene plaats der Bojers in Cisalpijnsch Gallië; het werd gecoloniseerd door jEmilius Lepidus. Door de Golhen verwoest in 409, werd het weder opgebeurd door Karel den Groote; in de middeleeuwen was R. een der longobardische republieken, en kwam ten laatste onder het gezag van het huis van Este. Ingenomen werd R. door de Franschen 1702, door prins Eitgenius 1706, en door den koniug van Sardinië 1742. Het was de hoofdplaats van het dept. Crostolo (der Cisalpijusche republiek, later koninkrijk Italië); het congres van Weenen gaf R. aan het hertogdom Modena terug. In 1831 barstte te R. een opstand uil tegen den hertog, welke opstand echter spoedig gedempt werd door de Oostenrijkers, die de stad innamen. Sedert 1860, toen het hertogdom Modena ophield te bestaan om ingelijfd te worden bij het nieuwe koninkrijk Italië, is R. de hoofdplaats der Italiaansche prov. Ë. (circa 42 vierk. mijlen, met 230,000 bewoners) in de Emilia. De stad R. is de geboorteplaats van Ariosto, Panciroli, enz. Napoleon I schonk den titel van hertog van Reggio aan maarschalk Ondinot.
2) het Rhegium Julii der ouden, in het Italiaansch ook genaamd Santa Agata delle Gailine, stad in het voormalige koninkrijk Napels, in Calabria Ulteriore la, aan de straat van Messina, ligt op de zuidweslpunt van Italië; 31,000 inw.; haven; een der rijkste sleden van Napels. Oorspronkelijk eene kolonie uit Chalcis in Eubea, ontving Rhegium in 723 v. Chr. Messeniërs. Meestentijds was R. eene republiek; het had ettelijke tirannen (o. a. Anaxilos), werd onderworpen door Dionysius den Dwingeland, en diende tot wijkplaats aan Dionysius den Jonge in zijne eerste ballingschap; nadat de dwingeland voor goed gevallen was, werd R. weder onafhankelijk, trad in bondgenootschap met Rome tegen het einde van den Samuitischen oorlog, en ontving in 280 v. Chr. eene romeinsche krijgsbezettiug, die at de bewoners van het mannelijk geslacht ter dood bracht, en dus meester bleef van de vrouwen en van de nagelalene bezittingen der slachtoffers. Dit gruwelijk bedrijf werd door Rome streng gestraft na de verdrijving van Pyrrhits (271 v. Chr.). Vervolgens werd R. eene romeinsche kolonie en municipium. Julius Cesar beurde R. weder op, en gaf het zijnen naam. Deze stad bleef een der laatste bezittingen van het grieksebe rijk in Italië; zij viel in de macht der Noormannen, en werd later begrepen in het koninkrijk Napels. In 1544 werd R. door Barbarossa verwoest, in 1558 door Mnstapha-Pacha; hel was weer uit zijne puinhoopen herrezen, toen het in 1783 bijna totaal vernield werd door eene aardbeving. Door Ferdinand IV naar een beter plan weder opgebouwd, heeft het den naam van Sanla-Agata delle Gailine ontvangen. In 1840 leed het opnieuw door eene aardbeving, doch minder verschrikkelijk dan den vorigen keer. Dit R. is de geboorteplaats van Agathocles, van de philosofen Hippias en Hipparchus, en van verscheidene dichters en beeldhouwers.