van Oxford, voorloopig statuut, in 1258 opgesteld door 24 commissarissen van het parlement van Oxford, genaamd mad parliament (d. i. gekken-parlemenl). Dit statuut, beëedigd door Hendrik lil en zijn zoon Eduard, schreef de naleving voor van het Groot Charter (zoo vaak door den koning geschonden); wijders de verkiezing van eenen nationalcn opper-rechler en van in elk graafschap vier edellieden, om de klachten der bevolking aan te nemen; alsook dat het parlement geregeld driemaal in het jaar bijeen zou worden geroepen, enz.
De aanneming van de P. door Hendrik leidde tot het Bewind der 24; door paus Alexander IV werden de P. ongeldig verklaard bij eene opzettelijke bul (1261), en de koning trok zijnen eed weder in (1262). Daaruit ontstond een burgeroorlog, in welke de voornaamste gebeurtenissen waren; de scheidsrechterlijke uitspraak van den heiligen Lodewijk (1264), de slag van Lewes, waarin Hendrik de nederlaag ontving van Montfort (1264), de slag van Evesham, waarin Montfort sneuvelde (1265). De vrede werd eerst in 1267 hersteld, en de P. werden afgeschaft.
