grieksch keizer, was exarch der centuriën onder Mauritius, toen hij in 602 als keizer uitgeroepen werd door de armee, die benoorden den Donau lag. Hij rukte op Conslantinopel aan, en deed Mauritius en diens zes zonen onthoofden.
Als keizer was P. lafhartig, wellustig, inhalig en wreed: door Chosroës, koning van Perzië, liet hij zich verscheidene landschappen ontweldigen (Osroëne, Mesopotamië, Armenië, Syrië en een gedeelte van KleinAzië). Hij onderdrukte drie samenzweringen (604, 606, 610), doch werd eindelijk van den troon gestooten door Heraclius, na den zeeslag van Constantinopel; en op het dek van diens schip werd P. onthoofd (610).
