een beroemd Athcner, geb. omstr. 494 v. Chr., maakte reeds vroeg naam door zijne welsprekendheid en zijne milddadigheid, werd omstreeks 461 het hoofd der democratische partij, die tegenover Cimon stond, slaagde er in, zijne tegenstanders in ballingschap te doen zenden, en bleef ten laatste geheel alleen meester van het bewind (444).
Groot als staatsman niet minder dan als redenaar, bracht P. Athene tot eenen hoogen trap van aanzien en bloei; ook als veldheer legde hij schitterende talenten aan den dag in den Peloponneeziscben oorlog, die door hem uitgelokt was, doordien bij bijstand verleend had aan de Corcyreërs, toen deze in opstand kwamen tegen hunne metropolis Corinthe, waarvan Sparta de bondgenoot was. Na aanvankelijk groote voordeelen te hebben bevochten, ondervond P. eenige tegenheden, waarop de Atheners hem als bevelhebber afzetteden, en hem veroordeelden tot eene geldboete (430); doch zij haastten zich reeds binnen het jaar hem opnieuw met het kommando te bekleeden. Kort daarna stierf P. aan de pest, die in Athene woedde (429 v. Chr.).
