(Matathias),een dapper joodsch krijgsheld uit het geslacht der Asmoneén, verzette zich moedig tegen de tirannieke bevelen, welke door Antiochus Epiphanes werden gegeven om het joodsche volk te dwingen aan afgodsbeelden te offeren. Door zijne medeburgers tot veldheer gekozen, verdreef hij de Syriërs, en richtte de altaren van den waren God weder op.
Hij stierf te midden van zijnen roem (anno 167 v. Chr.) en liet 5 zonen na, Judas, Simon, Jonatbas, Johannes en Eleazar, van welke vooral de 3 eerste beroemd zijn.(Judas), zoon van Matathias, voerde na diens dood het opperbevel over de joodsche legers (167 v. Chr.), versloeg de veldoversten van Antiochus-Epiphanes (Apollonius, Nicanor, Gorgias, Ptolemeüs, en Lysias), keerde in zegepraal binnen Jeruzalem terug, en zuiverde den tempel (164). Hij versloeg eveneens de door Anliochus opnieuw tegen hem uitgezondene troepen. Daarna was Antiochus op het punt, zelf aan het hoofd van een machtig leger tegen M. te velde te trekken, toen die koning door eene verschrikkelijke ziekte werd weggerukt. Antiochus Eupator, zijn opvolger, zag zich genoodzaakt den Joden eenen voordeeligen vrede toe te staan; maar dit vredestractaat werd verbroken door eenen nieuwen koning van Syrië, Demetrius Soter; en na opnieuw verscheidene voordeelen behaald te hebben, vond Judas M. eindelijk (anno 161 v. Chr.) den dood in eenen veldslag.
(Jonathas), broeder van den vorige, nam na diens dood (161 v. Chr.) het opperbevel over, verdreef Bacchidas uit Judea (158), verbond zich met Alexander Bala, den overweldiger van den syrischen troon, omhelsde vervolgens na diens dood de partij van Demetrius Nicator, wiens zijde hij echter spoedig verliet om zich voor den jongen Antiochus, zoon van Alexander Bala, te verklaren, wien hij trouwen bijstand verleende. Tryphon, die den troon van dien jongen vorst wilde overweldigen, ontdeed zich van Jonathasdoor verraad (143v.Chr.).
(Simon). broeder der vorigen, volgde Jonathas op als vorst en hoogepriester der Joden, maakte zich meester van Gaza, en ging een verbond aan met Demetrius Nicator, koning van Syrië, door wien hij de onafhankelijkheid van Judea deed erkennen. Hij had vervolgens oorlog te voeren tegen Antiochus Sidetes, en noodzaakte de veldoversten van dien vorst Judea te ontruimen. Na een roemrijk bestuur van 10 jaren werd Simon M. vermoord door Ptolomeüs, zijnen zwager (133 v. Chr.).
(Eleazar), zie n°. 3 van het art. ELEAZAR.
