fransch letterkundige, geb. 10 Sept. 1783 te Caen, gest. 27 Sept. 1858, diende als vrijwilliger in de Vendeesche armee, werd 1801 om zijn staatkundig drijven in hechtenis genomen, en zat eenige maanden opgesloten in dezelfde kamer in den Tempel, waar Lodewijk XVI gevangen gezeten had. In 1811 werd hij uit Frankrijk gebannen wegens zijn werk, getiteld Le règne de Louis XI et de l’influence qu'il a eve jtisque sur les derniers temps de la troisième dynastie (Parijs 1811; herdrukt 1819).
In 1814 vatte hij andermaal de wapenen op voor de zaak van het koningschap; doch later ging hij over tot de oppositie, en haalde zich 1823 een vonnis op den hals door een in het »Album” geplaatst artikel tegen Freyssinous. Van D. bestaan ook nog de volgende werken : De ïesprit des religions (Parijs 1810; 3e druk 1835); Eloge de Pascal (Parijs 1822); Histoire de Philippe II, roi d'Espagne (Parijs 1822; 2e druk 1824); Histoire de don Juan d’Autriche (Par. 1826 ; 2e dr. 1827); Moeurs politiques au 19e siècle (3 dln. Parijs 1830—34). Ook heeft D. nog in het licht gegeven de Mémoires inédits de Sènart, agent du gouvernement rêvolutionnaire (Parijs 1824), van welk werk nog in hetzelfde jaar een 2e druk verscheen.
