Geographisch- historisch woordenboek

Servaas de Bruin, D. Noothoven van Goor (1869)

Gepubliceerd op 29-11-2021

Konieh

betekenis & definitie

(sultanaat), of Sultanaat Roem, een der door de turksche Seldzjoeken gevormde rijken, werd 1074 gesticht door Soliman, zoon van Koetoelmisj, onder de souvereiniteit van zijnen neef Melik-schach den sultan van Perzie (zie SOLIMAN). Dit sultanaat bevatte het grootste gedeelte van KJeinAzié, en grensde ten N. aan de Zwarte Zee en aan het rijk van Trebizonde, ten W. aan Sakaria, Meinder-Bujuk en den Archipel, ten Z. aan de Middell.

Zee en aan den Taurus, ten O. aan den Eupbraat. De voornaamste steden waren Konieh of Iconium, Nicea, Smirna, Laodicea, Dorylea of Eski-Sjeer, Ancyra, Kastamoeni, Tarsus. Dit sultanaat werd eerst verzwakt door de aanvallen der Christenen in de eerste kruistochten; het werd vervolgens verwoest door de Mongolen, en aan deze onderhoorig in de 13e eeuw, en werd ten laatste verbrokkeld in 1294 na de nederlaag van Gajath-eddin-Masoed, die overwonnen werd door zijne tegen hem in opstand gekotnenc emirs; toen splitste het sultanaat K. zich in tien onafhankelijke vorstendommen. Ziehier de lijst der seidzjoecidische sultans van K.:Soliman 1074-1085

Tussch.-reg 1085-1092

Kihdzje-Arslan I 1092

Saisan 1107

Masoed 1117

Kilidzje-Arslan II 1155

Gajatheddin Kai-

Kosroe I 1192

Soliman II 1198

Kilidzje-Arslan III 1204

Azzeddin KaiKaoes I 1210

Alaeddin (Aiadin) Kai-Kobad 1219

Gajatheddin Kai-Kosroe II 1237

Azzeddin Kai-Kaoes II 1245

Dokneddin 1261

Gajatheddin Kai-Kosroe III 1267

Gajatheddin Masoed 1285-1294

< >