fransch zeevaarder, geb. 1740 te Aix, zoon van een president van het parlement van Provence, trad reeds vroeg in dienst bij de koninklijke marine, en werd 1785 bevelhebber der fransche zeemacht in Indië. In 1791 werd hem de taak opgedragen om met twee fregatten eenen tocht te doen ter opsporing van Lapeyrouse, en tevens de kusten op te nemen, welke die kloeke, doch ongelukkige zeevaarder nog niet onderzocht had.
In spijt van al zijnen ijver mocht d'E. het tweede gedeelte van den hem opgedragen last niet volbrengen; hij nam de westkust van Nieuw-Caledonia op, de kusten van het eiland Bougainville en ongeveer 1300 kilomètres kustlengte in het zuidwestelijk gedeelte van Nieuw-Holland, en onderzocht langs de kusten van Vandiemensland eene aaneenschakeling van punten, waaraan hij zijnen naam heeft gelaten. Hij stierf op zee (1793) in de nabijheid van het eiland Java ; waarop de expeditie verder bestuurd werd door kapitein Rossel, die van den geheelen tocht eene lezenswaardige beschrijving openbaar heeft gemaakt (2 dln. Parijs 1808).
