fransch blijspeldichter, geb. 1655 te Parijs, gest. 1709, was de zoon van een rijk koopman. Na volbrachte studiën ging hij reizen, won in Italië veel geld met spelen, werd op de terugreis naar Frankrijk gevangen genomen door algerijnsche kapers, naar Constantinopel gebracht en daar als slaaf verkocht, en won de genegenheid van zijnen meester door de bekwaamheid, waarmede hij de toebereiding van spijzen regelde (daar hij in de keuken fungeerde als opperkok).
Nadat zijn losprijs betaald was, keerde hij terug naar Frankrijk, bezocht met eenige vrienden Vlaanderen, Holland, Denemarken, Zweden, kwam daar tot Tornen, en schreef daar op eene rots dit beroemd geworden vers:Hic tandem steiinius, nobis ubi de fait orbis.
In 1683 kwam R. zich te Parijs vestigen, en schreef een 25-tal blijspelen, die R. op den eersten rang der blijspeldichters van Frankrijk plaatsen na Molière. Ze zijn o. a. uitgegeven door Didol (4 dln. Parijs 1820) door f.rapelet (6 dln. Parijs 1822) en door Michiels (2 dln. Parijs 1851).
