geb. 22 Febr. 1793 te Bernburg, sedert 1835 hoofdonderwijzer aan de joodsche reaal-school te Frankfort, waar hij 25 Nov. 1860 stierf. Behalve door een aantal boeken over taalkunde, heeft hij zich vooral verdienstelijk gemaakt door historische werken, o. a. de volgende: Geschichte der Israelilen (9 dln.
Berlijn 1820—29), waaraan zich aansluit de Neuere Geschichte der Israelilen (3 dln. Berlijn 1846—47); wijders de Allgemeine Geschichte des jüdischen Volks (2 dln. Berlijn 1831—32) en de Geschichte des Judenthums und seine Sillen (3 dln. Leipzig 1857—59).
