bisschop van Utrecht, geb. te Bierum in Friesland uit geringe ouders, deed 1138 eene reis naar Rome in het belang van zijn bisdom, en vond bij zijne terugkomst de Groningers en Drenthenaars in vollen opstand tegen zijn gezag; doch ze werden spoedig met geweld van wapenen door H. tot onderwerping gedwongen. Hij wordt beschreven als een man onvervaard, stout, dreigend met woorden en oogen en gebaren, die zich als een verwoede kon aanstellen om anderen te doen zwichten, zoodat dan ook graven en hertogen bang voor hem waren (vergelijk DIRK VI).
Toen in 1148 de vreeselijke brand, waardoor Utrecht geteisterd werd, de voornaamste kerken vernield had, liet H. de >Oude Gracht" graven, waardoor het Rijnwater in de stad werd gebracht. Hij stierf 1150.
