meer bekend onder den naam van lord byron, geb. 22 Jan. 1788 te Dover, was een neef van commodore John B. (gest. 1786). Lord B. is na Shakespeare de uitstekeudste dichter, waarop Engeland kan hogen.
Zijn meesterstuk is de Don Jmn, een erotisch heldendicht. Al zijne werken compleet verschenen herhaalde malen; de beste editie is die in 17 dln. (Londen 1832—33). De grondtoon van al zijne poeziën is zielsverdriet, levenszatheid en verachting van het menschdom. Als jongeling hartstogtelijk verliefd op zekere miss Chavvortli, beging hij allerlei dwaasheden, en ging eindelijk 1810 eene reis doen door Portugal, Spanje en Griekenland. (Deze reis heeft hij bezongen in de twee eerste zangen van zijnen Childe Harold). In Engeland terug, schitterde hij in de hoogste kringen van Londen, zoowel door zijn persoon (in weerwil dat hij kreupel liep) als door zijn talent, dat algemeen werd bewonderd. In 1815 trouwde hij met Anna Izabella, de eenige dochter van sir Ralph Milbank Noel, doch dit huwelijk werd reeds 1816 wettelijk ontbonden. Kort daarop ging hij andermaal op reis door deNederlanden, Zwitserland en Italië (welke reis in de twee laatste zangen van den Childe Harold door hem bezongen is), leefde geruimen tijd in de afzondering, deels te Venetië, deels op een eiland in den Archipel, later in zeer innige betrekking met de schoonegravin Guiccioli te Ravenna. Aan Italië’s pogen om in opstand te komen (1821) nam B. werkdadig deel; 1823 trok het lot der Grieken hem naar Missolunghi, waar hij het grieksche gouvernement ondersteunde met 12,000 pd. sterl. (144,000 gulden) en op eigene kosten eene brigade van 500 Soelioten onderhield. Hij stierf te Missolunghi 19 April 1824.
