onvermoeid fransch schrijver, geb. 1723 te Rome, uit napolitaansche ouders, gest. 1789 te Yverdun, was eerst met lof als hoogleeraar der wetenschappen werkzaam te Rome, daarna te Napels. Ten gevolge van ongcoorloofden minnehandel met gravin Panzutti moest hij Napels verlaten, zwierf lang rond in Italië en Zwitserland, en vestigde zich 1756 te Bern, waar hij den wetenschappelijken arbeid weder opvatte, en betrekking aanknoopte met Haller.
Vervolgens tot het Protestantismus overgegaan en in den echt getreden zijnde, ging hij later naar Yverdun, waar hij eene groote boekdrukkerij opzette, door welke een aantal goede werken geleverd is, en stond er tevens aan het hoofd van eene bloeiende kostschool. Zijne vele vertalingen van engelsche en fransche werken in het Latijn en in het Italiaanse)], zoomede een aantal andere pennevruchten van wetenschappelijken aard onvermeld latende, noemen wij van F. eene Encyclopédie ou Dictionnaire universel des connaissances humaines (Yverdun, 18 dln. in 4°, benevens 10 dln. platen); bij dit veelomvattende werk, waaraan de Encyclopédie van Diderot ten grondslag lag, had hij tot medewerkers Euler, Haller, Lalande en eene menigte andere zoo fransche als italiaansche en duitsche geleerden. Men heeft ook nog van F. een Dictionnaire de justice naturelle (13 deelen in 4°, 1778), een Dictionnaire de la Suisse (1775), enz.
