de voornaamste provincie van Grieksch Italië, bevatte het zuiderdeel van Venetië, het oosterdeel van Emilia en Plaminia; het zuidgedeelte van het exarchaat R. strekte zich uit tusschen de Apennijnen en de Adrialische Zee. Het exarchaat grensde ten W. aan de longohardische hertogdommen en aan het hertogdom Rome; het had tot hoordstad Ravenna, dat de hoofdstad was van geheel grieksch Italië.
De voornaamste der overige steden waren: 1) benoorden de Po: Oderzo, Padua, Adria; 2) bezuiden de Po en benoorden Ravenna; Bologna, Ferrara; 3) bezuiden Ravenna, de vijf steden der Pentapolis.Het exarchaat droeg dien tiaam, omdat het geregeerd werd rechtstreeks door den escarch of onderkoning van Italië, wiens gezag zich vóór den inval der Longobarden uitstrekte over het geheele schiereiland, en die, ook nog na dien inval, zijn gezag behield over geheel grieksch Italië, zelfs over Rome.
Het eigenlijke bestaan van het exarchaat dagteekent slechts van het jaar 568 (want Narses, die de Gothen overwonnen had, droeg den titel van hertog van Italië van 554 tot 568). Het werd vernietigd in 752 door Astulf, koning der Longobarden, na 184 jaren bestaan te hebben. In het geheel hebben 18 exarchen geregeerd, nl.:
Longinus 568
Smaragdus 584
Romanus 590
Callinicus 597
Smaragdus, opnieuw 602
Lemigius of
Remigius 611
Eleutherus 616
Isaac 619
Plato 638
Theodoras I (Calliopas) 648
Olympius 649
Theodoras I, opnieuw 652
Gregorius 666
Theodoras II 678
Johannes Platyn 687
Theophylactus 702
J. Rhizocopus 710
Eutychius 711
Scholasticus 713
Paulus 727
Eutychius, opnieuw 728—752
