(graaf), geb. 1765 te Vivarais in hetfransche dept. Ardéche, sprak in de Mémoire sur les Etats-généraux (1788) den onbeperktsten vrijheidszin uit; toenhij echter 1789 als afgevaardigde zitting had in de rijksvergadering, deed hij zich kennen als een heftig verdediger van de voorregten des adels, verklaarde zich tegen de vereeniging der drie standen, en was de ijverige kampioen voor het veto des konings.
In 1790 trad hij uit de vergadering, en werd in een staatkundig proces gewikkeld; daarna vervulde hij verscheidene staatkundige zendingen naar Petersburg, Weenen, Italië, nu eens in het belang der Bourbons, dan weer met eene of andere lastgeving van Rusland. In 1797 op last van Bonaparte te Milaan gevat, was zijne vrouw, de opera-zangeres R. Huberts, hem behulpzaam in zijne ontvlugting. In 1803 werd hij russisch staatsraad en naar Dresden gezonden, waar hij het merkwaardige geschrift tegen Bonaparte schreef: Fragment du 18me Uwe de Polybe, trouvé sur le mont Athos. NaarRusland teruggekeerd, bekwam hij kennis van de geheime artikelen van den Tilsiter vrede, en bragt die naar Engeland, waardoor hij zich vooral bij lord Canning zeer gezien maakte. In 1812, op een dorp niet ver van Londen, werden hij en zijne vrouw vermoord door zijnen knecht Lorenzo, een Italiaan, die daarop zich zelven van het leven beroofde. Zie ook ENTRAIGUES.
