Geographisch- historisch woordenboek

Servaas de Bruin, D. Noothoven van Goor (1869)

Gepubliceerd op 21-10-2021

Demaratus

betekenis & definitie

1) een Corinthiêr, werd de stamvader van het geslacht Tarquinius. Uit zijn vaderland verdreven toen Cypselus den troon overweldigd had, kwam D. zich 658 v.

Chr. te Tarquinies in Italië vestigen, waar hem een zoon geboren werd, aan wien hij den naam van Tarquinius gaf, en die later over Rome regeerde onder den naam van Tarquinius Priscus.2) koning van Sparta, regeerde van 520 tot 492 v. Chr. en werd verbannen door de kuiperijen van zijnen ambtgenoot Cleomenes, die hem liet doorgaan voor een bastaard. Hij nam de wijk naar het hof van koning Darius. Bekend geworden met de oogmerken van dien perzischen koning tegen Griekenland, gaf hij daarvan kennis, zegt men, aan zijne landgenooten. Door zijne vrijmoedigheid van spreken vertoornde hij den koning zoo dikwijls, dat die hem ter dood liet brengen.

< >