beroemd venetiaansch geslacht, hetwelk verscheidene dogen aan de republiek heeft gegeven, onder welke de voornaamste is:
(Enrico), geb. omstr. 1110, lot doge verkoren 1192, was een der voornaamste hoofden van den vierden kruistogt, bemagtigde 17 Julij 1203 Conslantinopel, bedankte voor de keizerskroon, die hem aangeboden werd, en plaatste op den troon eerst Alesius den Jonge, en toen deze vermoord was Boudewijn, graaf van Vlaanderen; D. stierf 1 Junij 1205 te Constantinopel. Op bevel van den griekschen keizer Manuel was deze D. in 1173 blindgebrand, omdat b\j uit naam der venetiaansche republiek op de invrijheidstelling kwam aandringen van de gezanten, die genoemde keizer onregtmatig gevangen hield; dit blindbranden had I). echter niet geheel van het gezigt beroofd, zijne oogen waren er slechts zeer zwak door geworden.
(Giovanni), doge van 1280 tot aan zijnen dood 1289.
(Francesco), doge van 8 Jan. 1328 tot 31 Oct. 1339; hij werd de Hond bijgenaamd, omdat hij met een ketting om den hals aan paus Clemens V was komen smeeken (1323) den ban op te heffen, door dien paus over de republiek uitgesproken.
(Andrea), geb. 1307, was doge van 1342 tot aan zijnen dood 1334. Deze D. was een beschermer van Petrarca, en schreef eene lat. Kronijk van Venetië.
