(Jean Baptiste Nompére de) hertog van Cadore, geb. te Roanne 1756, was reeds op zijn 26e jaar marine-kapilein; in 1789 werd hij afgevaardigd ter Nationale vergadering, blonk daar uit door zijn gematigd liberalismus evenzeer als door zijne-welsprekendheid, werd later door Napoleon als diplomaat gebezigd (1801 ambassadeur te Weenen), 1804 minister van binnenl., 1807 van buitenl. zaken ; als zoodanig was hij het, die voornamelijk bewerkte, dat Karel IV en Ferdinand VII van Spanje werden afgedankt. In 1808 tot hertog van Cadore verheven, opende hij de onderhandelingen tot het huwelijk van Napoleon met Marie Louise ; 1811 werd hij intendant van het kroondomein; tijdens den russischen veldtogt was hij secretarisvan-staat der keizerin, die hij 1814 vergezelde naar Blois.
Na den val van Napoleon ambteloos burger geworden, werd hij echter 1819 tot pair benoemd, en stierf 1834.(François Joseph Marie Thérèse Nompère, graaf de), zoon van den vorige, geb. 10 Sept. 1804, fransch publicist in de rigting van Montalembert en Beugnot; zijn voornaamste werk is de Histoire des Césars (4 dln.; 2e druk 1853).
