of Bogarmiten, eene kettersche sekte, dus genaamd naar het bulgaarsche Bog, d. i. God, en miloewi, d. i. ontferm u.
Ze vertoonden zich het eerst in de 12e eeuw te Constantinopel, waar keizer Alcxius I Comnenus kort vóór zijnen dood (1118) den geneesheer Basilius, het hoofd der B., liet verbranden. Ze verwierpen de drieëenheid, de sacramenten, het kruis-maken en de beeldenvereering, erkenden als geloofsboeken de Psalmen, de Profeten en het Nieuwe Testament, en hadden geen ander gebed dan het "Onze Vader", dat zij eiken dag zevenmaal en eiken nacht vijfmaal moesten bidden. Deze ketterij werd ook in Rusland verspreid omstreeks 1150 door den monnik Martinus.
