(Jan van Frankrijk, hertog van), derde zoon van Jan den Goede, geb. 1340 te Yincennes, gest. 1416,woonde den noodlottigen slag vanPoitiers bij,waarbij zijn vader gevangen werd gemaakt (1356), en werd als gijzelaar gegeven aan de Engelschen, toen deze koning Jan uitleverden (1360). Na den dood van zijnen broeder Karel V werd hij tot mede-voogd over den jeugdigen koning Karel VI aangesteld.
(Karel, hertog van), kleinzoon van Lodewijk XIV en derde zoon van den dauphin Lodewijk, was geb. 1686; hij stierf op 28-jarigen leeftijd in 1714, en is alleenlijk vermaard, doordien hij sedert 1710 gehuwd was met Marie Louise Elisabeth, de dochter van hertog Filips van Orleans, bekend onder den naam van Hertogin van B., geb. 1695, welke vrouw eene ongelukkige befaamdheid heeft verkregen door hare toomelooze zucht naar vermaak; de misdaden, die haar door sommigen te last worden gelegd, zijn niet bewezen; als een gevolg van hare uitspattingen overleefde zij haren man geen vijfjaren, en stierf 1619, naauwelijks 24 jaren oud.
(Karel Ferdinand, hertog van), tweede zoon van den (naderhand Karel X gewordenen) graaf van Artois, geb. 1778 te Versailles, volgde zijne familie bij hare emigratie, diende in het leger van Condé, keerde 1814 met zijnen vader in Frankrijk terug,en trouwde 1816 met prinses Carolina van Napels. Deze Karel Ferdinand werd 13 Febr. 1820, toen hij uit de opera kwam, vermoord door den dweeper Louvel, die in hem het geheele geslacht der Bourbons dacht uit te roeijen. Stervende had de edele prins de grootmoedigheid om genade te verzoeken voor zijnen moordenaar. Hij liet eene dochter na; en na zijnen dood werd hem (29 Sept. 1820) nog een zoon geboren, de hertog van Bordeaux.