algemeene benaming voor de grieksche helden, die, een geslacht vóór den trojaanschen oorlog, met het schip Argo den eersten stouten togt ondernamen naar eene veraf gelegene streek op eene onbekende zee. Jason, de aanvoerder der A., wier getal verschillend wordt opgegeven, had in last het galden vlies van den ram, op welken Phrixus en Helle in der tijd ontvlugt waren, uit het bosch van Mars in Colchis aan de Zwarte Zee te halen, waar het, aan eenen eik opgehangen, door eenen altijd wakenden draak bewaard werd.
Na eenen togt, die onafgebroken in oostelijke rigting eene maand lang geduurd had, kweet A. zich van zijne taak onder velerlei wederwaardigheden enavonturen, in weerwil van de moeijelijkheden,die hem door TEta ofAëtes (den koning van Colchis) in don weg werden gelegd, doch welke hij met behulp van diens dochter Medea alle overwon; en na 4 maanden weg geweest te zijn, keerden de A. in Griekenland terug, waar, op de Corinthische landengte, Jason de Argo aan Neptunus toewijdde. In de beschrijving van de uit- en thuisreis en van de zoo te water als te land doorstane gegevaren en avonturen, heeft de legende eene menigte verschillende lezingen; iets waars schijnt daaraan echter ten grondslag te liggen, ofschoon anderen de geheele legende afgeleid willen hebben uit een aantal verwarde mededeelingen aangaande de scheepvaart en den handel der Pheniciërs, waaraan zich de mededeelingen over de nederzettingen der oudste zeevarende grieksche volkeren aansloten; dit alles werd later door de dichters tot een mythisch geheel zaamgeweven. Onder degenen, wier werken wij nog bezitten, behandelen Apollonius van Rhodus (200 v. Chr.) en Valerius Flaccus (80 na Chr.) deze legende het uitvoerigst.
