werd door de Sybariten, zijne landgenooten, naar Delphi gezonden om het orakel te raadplegen of de welvaart en liet geluk, waarin zij zich mogten verheugen, duurzaam zouden zijn. Het orakel antwoordde, dat de Sybariten hunnen rasschen ondergang tegemoet gingen, zoodra ze meer ontzag toonden voor de menschen dan voor de goden.
Korten tijd daarna werd een slaaf door zijnen meester mishandeld, en om zich aan die mishandelingen te onttrokken, zocht hij eene wijkplaats aan de altaren der goden, meenende dat hij daar veilig zonde zijn; doch men haalde hem van daar, en de mishandelingen begonnen op nieuw.Toen nam de slaaf zijne toevlugt tot eenen vriend van zijnen meester, en op diens voorspraak werd hij met meerdere zachtheid behandeld. Nu herinnerde A. zich het antwoord van het orakel, en, het ongeluk der Sybariten voorziende, nam hij de wijk naar den Peloponnesus : zijne landgenooten spotteden met hem en noemden hem een dwaas; doch de uitkomst leerde, dat hij de eenige wijze onder hen was geweest.
