vorst van Servie, geb. 1806, zoon van den befaamden Kara of Czerni George (George de Zwarte) den stichter der Servische onafhankelijkheid, was nog een kind toen hij zijn vader verloor; werd echter later (14 September 1842) tot vorst van Servie gekozen, en in weerwil van het protest van Rusland, tegen de bekrachtiging van die keus door de verhevene Porte, en dien ten gevolge eene tijdelijke schorsing van zijn gezag, werd hij 15 Junij 1843 herkozen, en aanvaardde alsnu in een zeer moeijelijk tijdsgewricht het bewind. Tijdens het uitbarsten van den oorlog tusschen Rusland en Turkije (1853) handhaafde hij eene strikte onzijdigheid.
In 1857 echter werd er eene door agenten van Milosj en eenige senatoren en hooge ambtenaren gesmede uitgebreide zamenzwering tegen hem ontdekt, en de twee voornaamste schuldigen ter dood en zes anderen tot levenslangen dwangarbeid veroordeeld. De strengheid van dat vonnis stemde de gemoederen ten gunste van de veroordeelden; door de tusschenkomst der Porte en der consuls van Frankrijk en Rusland te Belgrado werd de uitvoering van het vonnis verdaagd. Kort daarna eischte de wetgevende vergadering de afzetting van den vorst, die nu de vlugt nam en den 22 December 1857 van den troon vervallen werd verklaard. In zijne plaats werd vorst Milosj aangesteld.
