of eigentlijk Karadjordje (dat wil zeggen de Zwarte Joris, wegens zijne taankleurige tint), geb. inde omstreken van Belgrado, of volgens eene nieuwe lezing te Nancy, legde van zijne kindsheid af een hevigen haat tegen de Turken aan den dag. Eerst diende hij in het ooslenrijksche leger, maar daar hij zijn kapitein gedood had moest hij vlugten; toen stelde hij zich aan het hoofd van eene bende Grieken van slawischen en croatischen oorsprong, die de Turken onophoudelijk afmatteden; hij voerde eene strenge tucht bij deze troepen in, behaalde op de Turken verscheidene overwinningen, bemagtigde Belgrado, deed zich proclameren als generalissimus der Serviërs, en noodzaakte de Porte om hem als vorst van Servië te erkennen 1806.
In 1807 werd hij overwonnen in de omstreken van Widdin, en genoodzaakt om een gedeelte van zijne bezittingen af te staan; maar weinig tijds daarna, aangespoord door de Russen, begon hij weder oorlog te voeren, en onderhield dien tot in het jaar 1813, toen hij genoodzaakt was Servië te ontruimen. Het volgende jaar streed bij nog met geluk aan deDwina. Keizer Alexander liet hem bij zich komen, verhief hem tot prins en generaal, maar toen C. het waagde weder in Turkije te komen, werd hij gevangen genomen en onthoofd door den pacha van Belgrado (1817).C. was zoo heerschzuchlig en wreed, dat hij niet aarzelde zijn eigen vader en broeder ter dood te laten brengen om zijn gezag te handhaven.
