(vader der volken; vroeger Abram, verhevene vader), zoon van Therah, met zijne huisvrouw Sara uit Ur in Mesopotamie naar Canaan gekomen, was (Genesis 11 en volg.) de stamvader van het Israëlitische volk. Naar de tijdrekening van den hebreeuwschen tekst is Abraham geboren in hel jaar 1946 der wereld of het 290ste jaar na den Zondvloed; hij was 175 jaren oud toen hij stierf.
Jacobus 2: 23 wordt hij genoemd de vriend Gods; bij dien naam (KhalH-AUah of kortaf el-KhaiU) wordt hij nog heden ten dage genoemd door de mahomedaansche Oosterlingen. De rabbijnsche overlevering noemt hem den uitvinder van het letterschrift, den eersten meester en leeraar der astronomie , astrologie, chemie en plnlosophie.