behandeling van ziekte naar de methode van den leek Karl Baunscheidt, die omstreeks 1848 bekend maakte, dat hij een eenvoudig instrument had uitgevonden, waarmee alle ziekten konden worden genezen. Dit instrument, door Baunscheidt levenswekker geheeten, was aan het einde voorzien van naalden, om de huid te doorboren; de wondjes werden dan bestreken met een prikkelende olie, welke ontsteking deed ontstaan; de afgescheiden etter beschouwde Baunscheidt als de naar buitengetreden ziektestoffen.
De methode komt dus neer op het genezen van ziekte door prikkel en afleiding, wat in sommige gevallen resultaten kan opleveren, doch waarvoor veel zekerder en minder gevaarlijke methoden ten dienste staan. Dat verder de levenswekker in staat zou zijn alle ziekten te genezen, zelts baarmoederkanteling en zeeziekte, is een zoo onzinnige dwaasheid, dat maar weinigen zich aan een kuur met het wondermiddel van Baunscheidt hebben gewaagd.
