Het Keizer Karelplein is een grote rotonde nabij het centrum van Nijmegen. Er komen zes straten uit op het Keizer Karelplein: de St. Annastraat, de Graafseweg, de Oranjesingel, de Nassausingel, de Van Schaeck Mathonsingel en de Bisschop Hamerstraat.
Het Keizer Karelplein is ontworpen door de Maastrichtse architect W.J. Brender à Brandis. Zijn inspiratie was het Place de l'Etoile in Parijs (tegenwoordig is dit het Place Charles-de-Gaulle). De oorspronkelijke diameter van het plein was 150 meter. In het park midden op het Keizer Karelplein staat een standbeeld van de man wiens naam het plein draagt; Keizer Karel. Dit beeld werd onthuld op 18 juli 1862 en is ontworpen door Albert Termote.
Aan het Keizer Karelplein zijn een aantal markante gebouwen gevestigd, zoals de concertgebouw de Vereeniging, de Stadsschouwburg en de Titus Brandsma kerk. Ook zijn de kantoren van de Rabobank en de ABN Amro bank gelegen aan het Keizer Karelplein.
Het Keizer Karelplein is berucht om de chaotische verkeersstroom. De toegang tot het Keizer Karelplein wordt geregeld middels verkeerslichten, maar automobilisten die zich op het verkeersplein bevinden moeten altijd voorrang verlenen aan verkeer dat van rechts komt. Dit is afwijkend wat reguliere rotondes, wat vaak zorgt voor onduidelijkheid. Gecombineerd met het feit dat er geen belijning op het Keizer Karelplein is aangebracht maakt dat er vaak gevaarlijke verkeerssituaties ontstaan. De rotonde maakt deel uit van verschillende provinciale wegen, wat betekent dat er dagelijks veel verkeer via het Keizer Karelplein gaat. Hierdoor staan er regelmatige files rondom het plein.
