Het drag reduction system (DRS) is een systeem in een Formule-1 auto waarmee tijdelijk de weerstand van de auto verlaagd wordt. Dit leidt tot een hogere topsnelheid, waardoor een coureur zijn voorligger gemakkelijker in kan halen. Het drag reduction system mag alleen onder bepaalde voorwaarden gebruikt worden.
Het drag reduction system (DRS) is in 2011 geïntroduceerd om het voor Formule-1 coureurs makkelijker te maken een voorligger in te halen. Als de coureur de DRS inschakelt, wordt de flap op de achtervleugel tijdelijk met 50 mm verhoogt. Dit heeft een effect op de luchtweerstand van de auto. Wanneer de DRS niet gebruikt wordt duwt de gesloten flap de luchtstroom omhoog. Wanneer de flap geopend wordt kan de lucht door de achtervleugel heen stromen, waardoor de weerstand vermindert wordt. Hierdoor wordt de topsnelheid van de Formule-1 auto met 10 tot 12 km/u verhoogd.
Aan het gebruik van DRS zijn wel een aantal voorwaarden verbonden. Zo mag een coureur alleen gebruik maken van de DRS wanneer de afstand tussen zijn auto en de voorligger minder dan een seconde is. Deze afstand wordt gemeten met behulp van detectiesystemen. Ook mag het systeem alleen gebruikt worden in door de FIA aangewezen DRS-zones. Per circuit zijn dit twee lange rechte stukken waar het zonder DRS lastig is om een voorligger in te halen.
Daarnaast mag er geen gebruik gemaakt worden van DRS in de eerste twee ronden van een race en de eerste twee ronden na een safety car periode. In die twee ronden rijden de coureurs vaak dusdanig dicht op elkaar dat het gebruik van DRS alleen maar gevaarlijk is. Wanneer er sprake is van regen is het ook niet toegestaan om DRS te gebruiken, omdat dan de veiligheid in gevaar komt.
